Ο. ΤΡΕΜΗ: Να ξεκινήσουμε από αυτό το χθεσινό τρομοκρατικό χτύπημα. Είναι βέβαιο ότι έχουμε μια άλλη μορφή τρομοκρατίας, θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας γι΄ αυτό και θα ήθελα να μου πείτε εάν για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα, έξι μήνες μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, έχει προσωπικά ευθύνη ο κ. Χρυσοχοΐδης, γιατί βλέπω ότι οι δηλώσεις όλων των αρμοδίων της Νέας Δημοκρατίας λένε ότι "εκείνος ουσιαστικά έσπειρε ανέμους κι επομένως η χώρα θερίζει θύελλες".
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κυρία Τρέμη μιλάτε με έναν άνθρωπο ο οποίος δίνει αυτή τη μάχη πάρα πολλά χρόνια, νομίζω ότι αυτό θα μου το αναγνωρίσετε κι έχει συνεργαστεί με όλους που είχαν κατά διαστήματα δώσει τη μάχη κατά της τρομοκρατίας.
Ο. ΤΡΕΜΗ: Και με τον κ. Χρυσοχοΐδη από όσο ξέρω κι έχετε εκφραστεί θετικά στο παρελθόν, γι΄ αυτό σας ρωτάω.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Και με τον κ. Χρυσοχοΐδη, με τον οποίο συνεργάστηκα τότε όταν υπήρξε η εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη. Εγώ κα Τρέμη δεν πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή κάποια κομματική αντιπαράθεση βοηθάει, αυτή τη στιγμή πρέπει να μιλάμε λιγότερο και αυτό θα καλούσα και τον κ. Χρυσοχοΐδη να το κάνει και να δουλέψουμε περισσότερο.
Ο. ΤΡΕΜΗ: Το λέτε και προς την πλευρά των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας όμως φαντάζομαι.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Το λέω προς τη μεριά του κ. Χρυσοχοΐδη, διότι μιλάει πάρα πολύ, αλλά εδώ χρειάζεται να συντονίσουμε τη δράση μας.
Αυτό που είδα εγώ κα Τρέμη σήμερα κι εσείς είσαστε μάνα κι εγώ είμαι μάνα, είδα ένα παιδί δέκα ετών ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι εντατικής, ένα κοριτσάκι κα Τρέμη το οποίο χάνει κατά πάσα πιθανότητα το φως του και έχασε τον αδερφό του δεκαπέντε χρονών. Και ένοιωσα τέτοια οργή, που πιστεύω ότι θα πρέπει όλοι μαζί να βγούμε κάποια στιγμή και να πούμε «φτάνει». Η βία, η τρομοκρατία και το έγκλημα, το οργανωμένο έγκλημα πλέον στην Ελλάδα, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Προχθές στα Πατήσια σκοτώθηκαν τρεις άνθρωποι, η περιοχή των Πατησίων δεν είναι βιώσιμη πλέον. Πρέπει λοιπόν από κοινού να κάνουμε μία προσπάθεια και να πούμε ότι θα έχουμε μηδενική ανοχή κι όταν λέω μηδενική ανοχή το εννοώ.
Αυτό που είδα εγώ κα Τρέμη σήμερα κι εσείς είσαστε μάνα κι εγώ είμαι μάνα, είδα ένα παιδί δέκα ετών ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι εντατικής, ένα κοριτσάκι κα Τρέμη το οποίο χάνει κατά πάσα πιθανότητα το φως του και έχασε τον αδερφό του δεκαπέντε χρονών. Και ένοιωσα τέτοια οργή, που πιστεύω ότι θα πρέπει όλοι μαζί να βγούμε κάποια στιγμή και να πούμε «φτάνει». Η βία, η τρομοκρατία και το έγκλημα, το οργανωμένο έγκλημα πλέον στην Ελλάδα, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Προχθές στα Πατήσια σκοτώθηκαν τρεις άνθρωποι, η περιοχή των Πατησίων δεν είναι βιώσιμη πλέον. Πρέπει λοιπόν από κοινού να κάνουμε μία προσπάθεια και να πούμε ότι θα έχουμε μηδενική ανοχή κι όταν λέω μηδενική ανοχή το εννοώ.
Ο. ΤΡΕΜΗ: Μα όταν μιλάμε για ανθρώπους που δε δίνουν καμία σημασία στην ανθρώπινη ζωή κα Μπακογιάννη πως πιστεύετε ότι η κοινωνία μπορεί να αντιδράσει σε τέτοιου είδους καταστάσεις;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Πιστεύω ότι αντιδράσανε όλες οι κοινωνίες κα Τρέμη. Αντιδράσανε οι Ισπανοί, αντιδράσανε οι Γάλλοι και βγήκαν και είπαν αυτό το «φτάνει πια» με πάρα πολύ δυνατή φωνή και είπαν ότι εμείς δεν πρόκειται πλέον να δείξουμε κανενός είδους κατανόηση, ανοχή, ακόμα και έμμεση στήριξη με την έννοια ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι κάθε λίγο και λιγάκι το πρώτο πράγμα το οποίο κάνουν είναι να χτυπούν την Αστυνομία.
Η Αστυνομία αυτή τη στιγμή θέλει στήριξη, οι άντρες και οι γυναίκες της Αστυνομίας πρέπει να στηριχθούν σε ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο και σε ένα πάρα πολύ δύσκολο περιβάλλον. Και οφείλουμε να το κάνουμε όλοι μας και να το κάνουμε με αποφασιστικότητα, να σταματήσουμε να προσπαθούμε να βρούμε ο ένας τις αδυναμίες του άλλου, αλλά να βγούμε και να πούμε ότι απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, απέναντι σε αυτούς τους εγκληματίες, είμαστε όλοι. Όλοι.
Χωρίς μισόλογα, αλλά στηρίζοντας την Αστυνομία, διότι αυτή είναι εντεταλμένη για να προσπαθήσει να λύσει το θέμα, στηρίζοντάς τους και συμβάλλοντας με όλες μας τις δυνάμεις.
Η Αστυνομία αυτή τη στιγμή θέλει στήριξη, οι άντρες και οι γυναίκες της Αστυνομίας πρέπει να στηριχθούν σε ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο και σε ένα πάρα πολύ δύσκολο περιβάλλον. Και οφείλουμε να το κάνουμε όλοι μας και να το κάνουμε με αποφασιστικότητα, να σταματήσουμε να προσπαθούμε να βρούμε ο ένας τις αδυναμίες του άλλου, αλλά να βγούμε και να πούμε ότι απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, απέναντι σε αυτούς τους εγκληματίες, είμαστε όλοι. Όλοι.
Χωρίς μισόλογα, αλλά στηρίζοντας την Αστυνομία, διότι αυτή είναι εντεταλμένη για να προσπαθήσει να λύσει το θέμα, στηρίζοντάς τους και συμβάλλοντας με όλες μας τις δυνάμεις.
Π. ΤΣΙΜΑΣ: Κυρία Μπακογιάννη, αυτό που λέτε το «φτάνει πια» που είναι σωστό, η ηθική καταδίκη απομόνωση της τρομοκρατίας είναι ανάγκη να υπάρξει. Όμως, υπήρξε πριν οχτώ-εννιά χρόνια, όταν συνελήφθησαν οι άνθρωποι της 17 Νοέμβρη και δικάστηκαν η ελληνική κοινωνία με τον τρόπο της το είχε πει αυτό το «φτάνει πια» κι αυτό βοήθησε στο να εξαρθρωθεί εκείνη η οργάνωση.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ναι, ναι.
Π. ΤΣΙΜΑΣ: Πως εξηγείτε, γιατί εκτός από το να καταδικάσουμε πρέπει και να καταλάβουμε.
Πως είναι δυνατόν οχτώ χρόνια μετά να βρισκόμαστε μπροστά σε ένα καινούριο τρομοκρατικό φαινόμενο, που να είναι πολύ διαφορετικό από το προηγούμενο, αλλά και πολύ πιο διάχυτο, πολύ πιο μαζικό, να φαίνεται να στρατολογεί νέους ανθρώπους από παντού, να έχει αρκετά μεγάλη διάδοση, αρκετά μεγάλο αριθμό ανθρώπων που εμπλέκονται σε αυτό και χτυπήματα που πραγματικά ξεπερνάνε τη λογική του ανθρώπου.
Δεν πρέπει να καταλάβουμε τι συνέβη; Τι μας συνέβη, γιατί ηττήθηκε το Ελληνικό Κράτος και ηττήθηκε η ελληνική κοινωνία οχτώ μετά από μία νίκη;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κύριε Τσίμα, να ξεκαθαρίσω τη θέση μου, δε δίνω κανένα ελαφρυντικό, έτσι; Δεν έχω ποτέ μπει στη λογική ότι κάποιοι άνθρωποι δικαιούνται να σκοτώσουν ή να φέρνουν ένα παιδί σε αυτή την κατάσταση, για όποια κοινωνική έκφραση θέλουν να έχουν. Δηλαδή ποτέ δεν έχω μπει σε αυτή τη λογική και δεν μπορώ να μπω.
Αυτό που σίγουρα όμως πρέπει να πω είναι ότι ως κοινωνία έχουμε πάθει μιθριδατισμό. Δηλαδή σκάνε βόμβες κάθε μέρα στην Αθήνα. Είναι ζήτημα πλέον αν περνάνε πλέον σε κάποιο blog ως είδηση. Έχουμε μία κοινωνία, η οποία παρακολουθεί αυτή την κατάσταση της βίας, σε μία πόλη όπως είναι η Αθήνα. Τη ζήσανε κι άλλες πόλεις πριν από μας τη βία, όπως τον άνθρωπο που σκοτώσανε για 300 ευρώ εχθές στα Πατήσια, ή τον άνθρωπο τον οποίον ληστεύουν και σκοτώνουν για 50 ή για 100 ευρώ ή για 1.000, δεν έχει σημασία το ποσό.
Κάποια στιγμή λοιπόν πρέπει να πούμε ότι εδώ πρέπει να υπάρξει μία συλλογική αντίδραση. Κι αυτό που είπα ήταν συμβολικό να βγούμε να διαδηλώσουμε, εννοώ όμως ότι όλοι μαζί πρέπει να πούμε ότι θα έχουμε μηδενική ανοχή. Μόνο οι πόλεις και μιλάω τώρα για την Αθήνα οι οποίες έδειξαν μία τέτοια διάθεση από πλευράς κοινωνίας, από πλευράς ηγεσίας και στήριξαν τις Αστυνομίες τους αποτελεσματικά, αυτές κατάφεραν να τελειώσουν με αυτά τα προβλήματα.
Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Όταν λέτε συχνά το «μηδενική ανοχή, μηδενική ανοχή», πράγμα το οποίο δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω, υπονοείτε ότι κάποιοι δεν συμφωνούν με αυτή τη μηδενική ανοχή;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ναι κ. Πρετεντέρη αυτό δεν το υπονοώ, το λέω ευθέως.
Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Ποιοι;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Λέω ότι κάθε φορά που λέει «σκοτώθηκε στο τρομοκρατικό χτύπημα ένας αθώος», με συγχωρείτε, ο άλλος είναι ένοχος ο οποίος σκοτώθηκε; Δεν υπάρχουν ένοχοι, όταν εμείς ψηφίσαμε την κατάργηση της θανατικής καταδίκης το κάναμε μετά λόγου γνώσεως.
Ποιός είναι αυτός που έχει δικαίωμα να αφαιρεί ζωές σήμερα; Ποιος είναι αυτός που μπορεί να παίζει με τη ζωή των μικρών παιδιών; Ποιος είναι αυτός ο οποίος έχει δικαίωμα να αρχίζει και να λέει ότι "να το συζητήσουμε", τι να συζητήσουμε; Σε ποιο κράτος δικαίου έχεις δικαίωμα να βάζεις βόμβες; Να το καταλάβω κι εγώ. Με συγχωρείτε, δεν έχω καμία ανοχή.
Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Κοιτάξτε, αυτό αφορά τους τρομοκράτες και δε θα κάνουμε διάλογο με αυτούς τους τύπους, εντάξει. Πιστεύετε ότι υπάρχουν και στην πολιτική σκηνή άνθρωποι, κόμματα, παρατάξεις, πολιτικοί χώροι ενδεχομένως, που δεν έχουν αυτή τη μηδενική ανοχή;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Εγώ στέκομαι στις δηλώσεις όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων, τα οποία καταδικάσανε και τα λοιπά, στέκομαι σε αυτό. Αν υπάρχουν χώροι εκτός Κοινοβουλίου, οι οποίοι θεωρούν ότι έχουν τέτοιου είδους δικαιώματα, δε με βρίσκουν σύμφωνη και θεωρώ ότι πρέπει να απαντηθούν και να απαντηθούν έτσι απόλυτα. Και το λέω το "απόλυτα" διότι δυστυχώς δεν το κάναμε τόσα χρόνια και πρέπει να το κάνουμε. Και πρέπει να το κάνουμε όχι μόνο για την τρομοκρατία, διότι σήμερα όλοι ξέρουμε ότι το οργανωμένο έγκλημα και η τρομοκρατία είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Δηλαδή αυτοί οι κύριοι που ληστεύουν με τέτοια άνεση και σκοτώνουν, έχουν υπόγειες διασυνδέσεις και με αυτούς οι οποίοι το παίζουν δήθεν τρομοκράτες.
Άρα οφείλουμε να κάνουμε μία συντονισμένη προσπάθεια, ο καθένας από το μετερίζι του και να πούμε αυτό ότι έφθασε πλέον στα όριά του και σας το λέω ειλικρινά.
Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Λοιπόν όπως λέμε για την τρομοκρατία και την ίδια μέρα σήμερα ο κ. Παπακωνσταντίνου στην Επιτροπή στη Βουλή σας κατηγόρησε ότι "ταυτίζεστε με τη μεγάλη ακίνητη περιουσία".
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ναι, ο κ. Παπακωνσταντίνου με κατηγόρησε γιατί..
Ο. ΤΡΕΜΗ: Όχι σήμερα, χθες.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Γιατί είχα την άποψη, την οποία θα σας την πω κι εσάς εδώ. Εγώ συμφωνώ σε πάρα πολλά σημεία αυτού του νομοσχεδίου και του το είπα του κ. Παπακωνσταντίνου, γιατί πιστεύω κ. Πρετεντέρη ότι στην κατάσταση που βρισκόμαστε κανένας δεν έχει την πολυτέλεια να βλέπει μέσα από κομματικό φακό την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Και έχω έναν εφιάλτη και δεν τον έχω μόνον εγώ, τον έχει πάρα πολύς κόσμος, εάν σήμερα δεν πετύχουμε και τους επόμενους τέσσερις-πέντε μήνες και βγει ο κ. Παπανδρέου το Σεπτέμβριο και πει στον ελληνικό λαό «ελληνικέ λαέ δεν πετύχαμε» και κάποιοι άλλοι, γιατί είμαστε στην αυστηρότερη επιτήρηση που υπάρχει, ερήμην υμών μπορούν να πουν το πιο προσβλητικό που μπορεί να λεχθεί σε Έλληνα Πρωθυπουργό ή Έλληνα Υπουργό Οικονομικών «περάστε παρακαλώ έξω κύριοι κι εμείς θα πάρουμε πρόσθετα μέτρα».
Ο. ΤΡΕΜΗ: Ναι, κα Μπακογιάννη όμως για να μη γίνει αυτό, υπάρχουν κάποια προαπαιτούμενα.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ναι ακριβώς, πρόσθετα μέτρα λοιπόν ο κόσμος αυτή τη στιγμή δημοσιονομικά δεν αντέχει. Άρα πρέπει να γίνουν κάποια πράγματα.
Ο. ΤΡΕΜΗ: Πριν πάμε σε αυτό, είμαστε στο φορολογικό κι εγώ θέλω να σας ρωτήσω, επειδή είπατε ότι "κάνει κάποιες αλλαγές προς τη σωστή κατεύθυνση" για το θέμα της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης, γιατί έχουμε λίγο μπλεχτεί.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ναι, συμφωνώ απολύτως.
Ο. ΤΡΕΜΗ: Ακούστε, έχουμε λίγο μπλεχτεί. Βλέπω και σε ένα χαρτί που έχω επάνω μου, το non paper που στέλνει ο πολιτικός σχεδιασμός, όπου προτείνεται να επιλέγει ο φορολογούμενος σε περιπτώσεις μικρών επιχειρήσεων εμπορίας ή παροχής υπηρεσιών, εάν θέλει να υπαχθεί στο καθεστώς του λογιστικού προσδιορισμού ή του τεκμαρτού εισοδήματος. Δηλαδή θα καλέσουμε τον φορολογούμενο να διαλέξει τι, πως θα φορολογείται λιγότερο;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Δεν το ξέρω αυτό κα Τρέμη. Εγώ μπορώ να σας πω ποια είναι η δική μου η γνώμη. Η γνώμη η δική μου είναι ότι η διεύρυνση της φορολογικής βάσης είναι σωστή, η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης είναι σωστή αρχής γενομένης από μας τους Βουλευτές, γιατί είναι αδιανόητο να έχουμε αυτοτελή φορολόγηση και αυτό ισχύει για όλους, η φορολόγηση των offshore είναι σωστή και υπάρχουν μέτρα..
Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Ναι, αλλά τολμώ να πω ότι αργά το καταλάβατε.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Βεβαίως, μα τη δέχομαι αυτή την κριτική κ. Πρετεντέρη απολύτως. Να προσθέσω και κάτι άλλο και αυτό το οποίο γίνεται αυτή τη στιγμή, δηλαδή ότι δεν είναι δυνατόν τώρα να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας ένας άνθρωπος να έχει πισίνα, δύο οικιακές βοηθούς και δύο καγιέν που είμαστε οι πρώτοι σε πωλήσεις σε καγιέν και να δηλώνει 10 χιλιάδες εισόδημα.
Π. ΤΣΙΜΑΣ: Στον κόσμο όχι στην Ελλάδα, η Ελλάδα είναι η πρώτη στον κόσμο στα καγιέν σε αναλογία με πληθυσμό.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ναι, η πρώτη στον κόσμο, εντάξει, εγώ είπα πρώτη στην Ευρώπη, να είναι πρώτη στον κόσμο σε καγιέν και να δηλώνει ότι έχει 10 χιλιάδες εισόδημα. Βεβαίως δεν έχει αυτό το εισόδημα και βεβαίως πρέπει να πληρώσει, άρα όλα αυτά είναι σωστά και τουλάχιστον εγώ το λέω ανοιχτά και το υποστηρίζω. Από κει και πέρα κάνει κατά τη γνώμη μου δύο λάθη: Την υπέρμετρη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας. Δεν είπα να μην τη φορολογήσει, είπα ότι η φορολόγηση στο ύψος που το κάνει αυτή τη στιγμή είναι ληστρική, θα οδηγήσει σε απόλυτο πάγωμα της οικοδομής, θα οδηγήσει σε απόλυτη αδυναμία πάρα πολλών ανθρώπων, που έχουν κληρονομήσει σπίτια, που έχουν τεκμαρτό εισόδημα, να τα πληρώσουν και αυτό θα προσθέσει στη δυσκολία την οποία έχει σήμερα η αγορά.
Του έκανα αντιπρόταση, του είπα ότι υπάρχει μία φορολογία η οποία εφαρμόζεται σε πάρα πολλά μέρη του κόσμου, που είναι αυτή του αυτόματου υπερτιμήματος. Δηλαδή αγοράσατε κ. Τσίμα μου εσείς ένα σπίτι που έκανε 100 δραχμές, όταν το πουλήσετε διότι το Ελληνικό Κράτος ή ο Δήμαρχος ή δεν ξέρω τι σας πήγε στις 500, αυτομάτως να φορολογείται αυτό. Εν πάση περιπτώσει, αυτό κατά τη γνώμη μου..
Π. ΤΣΙΜΑΣ: Ξέρετε πολύ καλά όμως ότι εάν δεν φορολογήσει την ακίνητη περιουσία άμεσα έσοδα στα δημόσια ταμεία τώρα που καιγόμαστε δε έρχονται από πουθενά αλλού.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Μα κ. Τσίμα κι εμείς φορολογήσαμε και να φορολογήσει περισσότερο, εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση, να μην το κάνει με τις κλίμακες που το κάνει αυτή τη στιγμή, γιατί φοβάμαι ότι το αποτέλεσμα θα είναι το αντίθετο από αυτό που επιδιώκει.
Η δεύτερη ριζική μου διαφωνία είναι αυτό που κάνει με τις επιχειρήσεις. Ήρθαν σήμερα και οι φορείς, ήρθε η ΓΣΕΒΕΕ. Εάν σήμερα φορολογήσει τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα με 40% επί των κερδών τους, των διανεμομένων κερδών, αυτό θα οδηγήσει πολλές επιχειρήσεις στο να φύγουν από την Ελλάδα. Είναι περικυκλωμένη η Ελλάδα από χώρες και μάλιστα της Ευρωζώνης, βλέπε Βουλγαρία, που έχουν 10% φορολόγηση.
Π. ΤΣΙΜΑΣ: Η Λετονία έχει μηδέν.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Καλά, δεν πάω στη Λετονία, εγώ λέω για τη γειτονιά μας, η Κύπρος. Πως έγινε η Κύπρος παράδεισος των επιχειρήσεων; Ακολούθησε μία λογική η οποία λέει ότι δε σε εξοντώνω.
Π. ΤΣΙΜΑΣ: Και πως θα δοθεί μια αίσθηση δικαίου, ότι φορολογούνται όλοι κατά το μέτρο της δύναμής τους, άμα εξαιρέσεις τις επιχειρήσεις και τη μεγάλη ακίνητη περιουσία;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κύριε Τσίμα, τον φορολογείς. Εγώ το τελευταίο πράγμα που ήρθα σήμερα να πω είναι ότι έχω κανένα κέφι να βλέπω πλούσιους να φοροδιαφεύγουν. Εμένα άλλος είναι ο φόβος μου και νομίζω πως είναι όλων μας φόβος, ο φόβος της ανεργίας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος φόβος για τους έξι μήνες που έρχονται, από τον αριθμό των ανέργων.
Εάν λοιπόν αυτές οι επιχειρήσεις οδηγούνται είτε στο να φύγουν είτε στο κλείσιμο πολύ ολίγον με ενδιαφέρει τι θα κάνει ο επιχειρηματίας. Για να σας το πω και χοντρά, υπάρχουν επιχειρηματίες σήμερα που κάνουν τη μεγάλη ζωή στο εξωτερικό και οι άνθρωποι που αφήσανε πίσω τους στη Νάουσα είναι άνεργοι.
Λοιπόν την ανεργία πρέπει να σκεφθούμε και πρέπει να σκεφθούμε ότι αν θέλουμε να βγούμε από αυτό το πρόβλημα που έχουμε, συμφωνώ παραδείγματος χάρη με αυτά που λέει το ΙΟΒΕ, που λέει ότι "αν απελευθερώσουμε τις αγορές θα έχουμε αύξηση 1,5% του ΑΕΠ".
Το καμποτάζ κύριοι μας κοστίζει 1 δις. Μα για όνομα του Θεού, εδώ κάνουμε «κρα», το μισό σας δελτίο πέρασε για να συζητάμε αν καταφέραμε σήμερα να πάρουμε το 1 δις και πήραμε 980 εκατομμύρια και έχουμε μία απόφαση την οποία πρέπει να πάρουμε και να ανοίξουμε τις αγορές μας και να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας.
Οι θέσεις εργασίας είναι το παν σήμερα και σας το λέει ένας άνθρωπος που το αναπτυξιακό πρόγραμμα Ευρυτανίας το μέτραγα κάθε μήνα από τα βιβλιάρια του ΙΚΑ που ανοίγανε. Αν ανοίγανε πηγαίναμε καλά, αν κλείνανε δεν πηγαίναμε καλά.
Εδω μπορείτε να δείτε είτε να μοιραστείτε το βίντεο της συνέντευξης.